O Italii / SANTO SUBITO / OJCIEC PIO

OJCIEC PIO najbardziej pokorny z najpokorniejszych, męczennik naszych czasów uwielbiany przez miliony 

Ojciec Pio przyszedł na świat w Pietrelcinie 25 maja 1887 roku jako czwarte dziecko Grazio i Marii Forgione. Urodził się popołudniu, a rano jego mama pracowała jeszcze w polu! Ochrzczono go zaraz następnego dnia wcześnie rano, w Kościele św. Anny, który znajduje się dosłownie kilka kroków od domu jego urodzenia. Taki szybki chrzest był w przypadku Rodziny Forgione zrozumiały - pomimo tego, że Francesco był ich czwartym dzieckiem, żył tylko brat Michele, a dwoje dzieci zmarło zaraz po porodzie (siostra Amalia i najstarszy brat, również Francesco).

Zarówno wtedy, pod koniec XIX wieku, jak i dzisiaj, Pietrelcina była małą rolniczą wioską. Rodzice Ojca Pio byli prostymi chłopaki, ale mieli swoje pole, więc pomimo tego, że byli biedni nigdy nie głodowali. Mały Franciszek pomagał w polu, pasł kozy, pomagał w domu, ale od dziecka jest słabego zdrowia, więc rodzice go oszczędzają. Jest też inny niż jego rówieśnicy - skryty, cichy, zamyślony. Już jako kilkuletni chłopczyk bardzo dużo się modli, a jego wizje Chrystusa, Matki Bożej i świętych rozpoczynają się, gdy ma 5 lat. Cała rodzina Forgione jest bardzo pobożna, każdego dnia uczestniczą we Mszy Świętej i wspólnie odmawiają Różaniec.

Francesco już jako dziesięciolatek wie, że chce wstąpić do klasztoru. Wybiera Zakon Kapucynów w niedalekim Morcone i w 1903 roku rozpoczyna tam nowicjat, aby w 1907 złożyć śluby zakonne, a w 1910 przyjąć święcenia kapłańskie.

Pomimo tego, że opuścił Pietrelcinę, regularnie do niej wracał. Po wyświęceniu na kapłana odprawia swoją mszę prymicyjną w parafialnym kościele Matki Bożej Anielskiej. W tym czasie jego zdrowie bardzo się pogarsza i pomimo kilku prób wysłania Ojca Pio do innych kapucyńskich klasztorów, ciągle wraca do Pietrelciny, bo tam czuje się najlepiej. Jego niewyjaśnione i dziwne napady przeróżnych chorób, bardzo wysokiej gorączki, ogólne osłabienie powodują, że nie może normalnie funkcjonować jako kapłan i jako zakonniķ i jego kapucyńscy zwierzchnicy chcą go nawet z zakonu wykluczyć. W tym czasie Ojciec Pio miewa już również wizje szatana, z którym "własnoręcznie" walczy i bardzo często zostaje dotkliwie pobity i ranny.

Ostatecznie opuszcza Pietrelcinę w 1916 roku i udaje się do San Giovanni Rotondo gdzie spędza resztę życia i umiera 23 września 1968 roku w wieku 81 lat. Nigdy więcej do swojego rodzinnego miasteczka już nie wraca.

Dzisiaj w Pietrelcinie znajdziemy wiele miejsc i wiele pamiątek po tym wielkim Świętym - są domy, które należały do jego rodziny, Wieżyczka w której był pokój Ojca Pio - studenta, oryginalna chrzcielnica w Kościele św. Anny w którym zostaje ochrzczony, konfesjonał w kościele parafialnym, w którym regularnie spowiadał. Są również relikwie, które Pietrelcina otrzymała od San Giovanni Rotondo.