O Italii / ITALIA / KUCNIA WŁOSKA / AMARO

Włochy to nie tylko wino, limoncello i grappa - poznajmy AMARO czyli ziołowy likier, który zawojował świat

Jednym z moich ulubionych włoskich trunków jest ziołowe AMARO czyli tradycyjny włoski likier podawany po posiłku na dobre trawienie (jako digestivo), ale również jako aperitivo. Jest ich oczywiście kilka gatunków, a do najbardziej znanych należą: Amaro Lucano, Ramazzotti, Vecchio Amaro del Capo, Averna i Montenegro.

Według założeń amaro powinno zawierać minimum 15% alkoholu oraz ekstrakt ziołowy lub roślinny. Samo słowo amaro oznacza gorzki, takie samo znaczenie ma drugie określenie tego trunku czyli bitter.

RAMAZZOTTI ma długie tradycje, bo po raz pierwszy wyprodukowano go już w 1815 roku, a jego pomysłodawcą był boloński aptekarz Ausano Ramazzotti, który w 1848 roku otwarł swój pierwszy bar w Mediolanie gdzie serwował swój ziołowy likier. To było pierwsze włoskie aperitivo, które nie zawierało wina. Obecnie podbija rynek niemiecki, który jest jego największym eksporterem. Do jego produkcji używa się mieszanki co najmniej 33 ziół, przypraw i korzeni, a recepta jest ciągle oryginalna. Oprócz tego w składzie są także pomarańcze z Sycylii, kardamon, anyż, goździki, cukier karmelizowany i oczywiście alkohol, którego zawartość waha się od 30% w wersji tradycyjne, po 32% w wersji Menta /z dodatkiem mięty/.

AVERNA pochodzi z Sycylii, a dokładniej z miejscowości Caltanissetta, gdzie w 1802 roku rodzi się Salvatore Averna – to dzięki jego przyjaźni z mnichami z Klasztoru Świętego Ducha mamy dzisiaj Amaro Averna. Zakonnicy przekazali mu sekretny przepis na warzony przez nich od wieków ziołowy likier, który okoliczna ludność uważała za leczniczy. W 1868 roku rozpoczyna się produkcja tego trunku, która trwa nieprzerwanie do dzisiaj. Francesco Averna, syn Salvatore, zajął się promocją likieru na szeroką skalę zarówno w Italii, jak i za granicami kraju. W 1895 roku podczas swojego pobytu na Sycylii likieru zasmakował sam Król Umberto I, a w 1912 roku Król Wiktor Emanuel III – w obu przypadkach rodzina Averna została wyróżniona państwowymi oznaczeniami honorowymi. Po wczesnej śmierci Francesco firmę prowadzi jego żona Anna Maria, co w pierwszej połowie było zupełnym ewenementem: w sercu Sycylii kobieta kieruje tak duża firmą. Wnukowie Salvatore, a dzieci Francesco i Anny Marii zawożą swoje Amaro do Ameryki, a w 1958 roku firma wchodzi na giełdę. Czwarte pokolenie rozwinęło i unowocześniło firmę nadając jej nazwę Gruppo Averna, a następnie Fratelli Averna. Obecnie właścicielem marki jest Campari. Averna ma bardzo ciemny kolor i zawiera obecnie 29% alkoholu /według receptury oryginalnej 34%/. Serwuje się schłodzony lub z lodem.

LUCANO to amaro produkowane na bazie ziół w miejscowości Pisticci Scalo w prowincji Matera /Bazylikata/. Etykieta trunku zawiera motto firmy: Lavoro e Onestà czyli Praca i Uczciwość. Likier ten pochodzi z końca XIX wieku, kiedy to Pasquale Vena, cukiernik z Pisticci, po raz pierwszy produkuje swój trunek mieszając przeróżne zioła. W 1900 roku Lucano jest już znane w całym kraju, a firma Vena jest oficjalnym dostawcą swojego amaro na królewski dwór Casa Savoia. Po śmierci Pasquale w 1937 roku firmę przejmują jego synowie Leonardo i Giuseppe Carmine. Okres II Wojny Światowej to poważny zastój produkcji, ale w latach 50-tych wszystko wraca na dobre tory i firma produkuje prawie 120 tysięcy litrów rocznie, a likier jest wielokrotnie nagradzany na różnych międzynarodowych konkursach. Lucano jest na bazie ziół i cukru, ciemnego karmelowego koloru, o smako gorzko-słodkim i zawartości alkoholu 28%. Oryginalny przepis jest ciągle tajemnicą rodziny.

MONTENEGRO został po raz pierwszy wyprodukowany w 1885 roku w okolicach Bolonii. Jego twórcą był Stanislao Cobianchi, młodzieniec niezwykle inteligentny i dociekliwy. Przepisz na Amaro Montenegro przywiózł z jednej ze swoich podróży po świecie i rozpoczął jego masową produkcję właśnie w 1885 roku nadając mu nazwę Elisir Lungavita (eliksir długowieczoności). Dopiero 11 lat później zmienia nazwę swojego trunku, z okazji ślubu Eleny del Montenegro i Króla Wiktora Emanuela III – na cześć nowej królowej jego eliksir przyjmuje nazwę Amaro Montenegro. W krótkim czasie staje się ulubionym trunkiem nie tylko we Włoszech, ale także w całej Europie. Receptura Amaro Montenegro jest dzisiaj w 100% oryginalnym przepisem stworzonym przez Stanislao Cobianchi i bazuje na 40 aromatycznych ziołach pochodzących z różnych stron świata. Jest raczej łagodny – jego zawartość alkoholu to 23%. Ciekawostką jest to, że oryginalny rękopis przepisu na Montenegro jest do dzisiaj przechowywany w sejfie od 1885 roku. Składniki i proces produkcji nie zostały zmienione i są znane tylko ograniczonej liczbie osób. Oryginalna jest również butelka, zaprojektowana przez Stanislao na wzór ampułek stosowanych w alchemii, którą był zafascynowany.

VECCHIO AMARO DEL CAPO pochodzi z Kalabrii, z Prowincji Vibo Valentina. Jego nazwa pochodzi od Capo Vaticano czyli Przylądka Vaticano, który znajduje się niedaleko Tropei – i na etykiecie. Składa się z alkoholu o zawartości 35%, cukru, aromatów roślinnych i ziół rosnących w Kalabrii: anyż, rumianek, jałowiec, mięta, mandarynka, pomarańcza, lukrecja i ogórecznik. Jest bursztynowego koloru, a jego smak jest mocno aromatyczny słodko-gorzki. Należy podawać mocna schłodzony, w zmrożonych kieliszkach.